Βιωματικό εργαστήριο “Τραύμα προδοσίας στην οικογένεια και οι θεσμοί”

Την Τετάρτη 15/10/25, στο πλαίσιο του μαθήματος της Ψυχολογίας, πραγματοποιήθηκε με επιτυχία στους σπουδαστές της ειδικότητας Βοηθών Παιδαγωγών Πρώιμης Παιδικής Ηλικίας, Α΄ και Γ΄ εξάμηνο της Σ.Α.Ε.Κ. Γιαννιτσών, ένα βιωματικό εργαστήριο με θέμα «Τραύμα προδοσίας στην οικογένεια και οι θεσμοί».

Το εργαστήριο υλοποιήθηκε με εισηγήτρια την κ. Θεοδώρα Νιώπα, Κοινωνική Λειτουργό MSc, Συντονίστρια Κέντρου Αρωγής και Ενδυνάμωσης Εφήβων του Συλλόγου «Πρωτοβουλία για το παιδί», που εδρεύει στην Βέροια,  κατόπιν πρόσκλησης της κ. Παρασκευής Αγγελή, Ψυχολόγου PhD και Εκπαιδεύτριας των σπουδαστών.

Στο εργαστήριο δόθηκε έμφαση στην κατανόηση του τραύματος από τις πρώτες βρεφικές εμπειρίες έως τις εφηβικές εκδηλώσεις του, προσεγγίζοντάς το όχι μόνο ως ένα δύσκολο γεγονός, αλλά ως μια ραγισμένη σχέση, εκεί όπου η εμπιστοσύνη και η ασφάλεια χάνονται.

Μέσα από τα αρχέτυπα του Κρόνου και της Μέδουσας, η εισηγήτρια καθοδήγησε τους σπουδαστές σε μια βαθιά αναστοχαστική διερεύνηση της σκληρότητας, της εγκατάλειψης και του φόβου που γεννά η προδοσία, αλλά και της δύναμης που μπορεί να προκύψει μέσα από την αναγνώριση και τη νοηματοδότηση αυτών των εμπειριών.

Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην πρώιμη αναγνώριση του τραύματος, όπως αυτό εκδηλώνεται ακόμα και στα βρέφη – μέσα από δυσκολίες στον ύπνο, τη σίτιση, τη συναισθηματική ρύθμιση και την προσκόλληση. Παράλληλα, αναδείχθηκε ο καθοριστικός ρόλος του βρεφονηπιοκόμου στην έγκαιρη παρατήρηση και αναφορά κάθε υποψίας κακοποίησης ή παραμέλησης.

Στο βιωματικό μέρος, μέσω της μεθόδου Photovoice, οι σπουδαστές:

• ερμήνευσαν φωτογραφίες παιδιών που κουβαλούν τραύμα, «ακούγοντας» τις σιωπές τους,

• δημιούργησαν δικές τους εικόνες με θέμα «Η φροντίδα που παρέχει ασφάλεια», επιλέγοντας λέξεις όπως Συνέπεια, Σταθερότητα, Ενσυναίσθηση, Σεβασμός, Ομαδικότητα.

Ευχαριστούμε θερμά την κ. Θεοδώρα Νιώπα για την ουσιαστική, εμπνευσμένη και ευαίσθητη παρουσία της, καθώς και όλους τους σπουδαστές για τη συμμετοχή και τη δημιουργικότητά τους.

Ιδιαίτερη μνεία αξίζει στην Αγγελή Παρασκευή, για την πρωτοβουλία και τον συντονισμό του εργαστηρίου, που έδωσε την ευκαιρία σε όλους να βιώσουν μια ουσιαστική εμπειρία κατανόησης, φροντίδας και σύνδεσης.

Η εμπειρία αυτή υπήρξε ένα σημαντικό βήμα ενδυνάμωσης  και επίγνωσης— δείχνοντάς μας πως η φροντίδα και η παρουσία μπορούν να επουλώσουν ό,τι έχει πληγωθεί.